KIGO stadslandbouw 1

2

Mijn naam is Rick Sloot ik ben 3e jaars student van de Warmonderhof. Dit is de opleiding voor Biologisch-Dynamisch landbouw gevestigd in Dronten. Ik heb voor de richting groenteteelt gekozen, en zie wel toekomst in de stadslandbouw.

Met 5 studenten van de Warmonderhof doen wij mee aan de KIGO stadslandbouw. Naast de Warmonderhof doen aan dit project mee:
• Wellant College Rotterdam (vmbo)
• Christelijke Agrarische Hogeschool (hbo)
• Landbouw Economisch Instituut
• Expertisegroep Stadslandbouw ‘Eetbaar Rotterdam’
In dit project bezoeken we bedrijven die te maken met stadslandbouw. Het uiteindelijke doel is dat stadslandbouw bekender wordt in het (agrarisch) onderwijs en er een lespakket wordt gemaakt over stadslandbouw. Wie weet is er straks een stadslandbouwopleiding!

We hebben nu 2 excursies achter de rug. De eerste excursie ging naar de stad Utrecht. Eerst naar de moestuin Maarschalkerweerd. Hier werd groente geteeld voor de winkel en het lunchcafé die daar ook gevestigd zijn. Ikzelf kom niet uit de stad, maar je zou daar bijna vergeten dat je in de stad bent. Het leek een gewoon tuinbouwbedrijf, alleen die flats en een autoweg maakten me wakker: welkom in Utrecht. Naast productie was er ook plek voor zorg en educatie.

Na een heerlijke lunch, gingen we naar De Bikkershof. Dit is een permacultuur tuin waar gezamenlijk word getuinierd. Het is een binnentuin; midden tussen de bebouwing een groene oase. Het was een grauwe herfstdag, maar ik kon me meteen voorstellen hoe mensen daar in de zomer ‘samen’ in de weer zijn en genieten van wat de natuur te bieden heeft. Het grootste gedeelte bestond uit ‘niet-eetbare planten’, er was een klein stukje moestuin waar mensen zelf hun groenten teelden. De tuin draaide op samenwerking en buurtschap, een mooi ideaal dat in de praktijk niet altijd even soepel tot stand komt.
Tijdens de tweede excursie bezochten we de ecologische wijk EVA-Lanxmeer in Culemborg. Stadsboerderij Caetshage die onderdeel is van de wijk was de eerste bestemming, ook hier werden groentes geteeld voor winkel en voor groentepakketten. Het zag er mooi uit. Wat mij opviel was dat het op sommige plekken krap was, dit viel me al op bij aankomst op het erf. Een woord wat me nu te binnen schiet is de ‘prutsfactor’, en ik doel hiermee op het inefficiënte gebruik (indeling) van grond. Natuurlijk moet het er mooi uitzien in een stad, je hoeft geen polder na te bootsen, maar soms kan het efficiënter in mijn ogen. Heb ik hier een punt of niet?
Tijdens de rondgang over het bedrijf arriveren er kinderen van de lokale basisschool, zij gaan lekker aan het werk.
In de middag maakten we een rondgang door de ecologische wijk. Heb nog nooit zo genoten in een bebouwd gebied. Gezamenlijke tuinen, mooie huizen en mooie technieken, alles was aanwezig.
Naast de excursies die nog volgen, staat er nu ook een reis gepland, en wel naar de Verenigde Staten. Eind maart zullen we o.a. Growing power en Sweet Water Organics bezoeken. Ik heb er zin in!
Delen

Over de Auteur

2 reacties

  1. Jan Willem van der Schans op

    Rick,
    Ik vind het jammer dat je zo oordeelt over het niet efficiente ruimte gebruik in Caetshage. Je observatie is misschien terecht, maar ik zou daar geen woord als ''prutsfactor'' aan verbinden tenzij ik mijn observaties uitdrukkelijk met de mensen daar ter plekke gedeeld had, en zij totaal geen argumenten kunnen geven waarom ze de ruimte gebruiken zoals ze hem gebruiken.

    Als het overduidelijk een gebrek aan professionaliteit is, dan pas zou ik MISSCHIEN een dergelijk woord gebruiken.

    Voor mij staat na het bezoek aan Caetshage boven aan dat er keihard gewerkt wordt daar in Culemborg, misschien niet altijd even efficient, dat kan ik echter op basis van een enkel bezoekje niet beoordelen, maar wel in uitzonderlijke omstandigheden. Ga er maar aan staan: je verbouwt groenten (je inkomen) in de openbare ruimte, want dat blijkt het te zijn, die stadsboederij daar! En dan moet ook nog eens opletten dat je kinderen (''op je eigen erf'') niet gepest worden door hangjongeren (die kennelijk even veel recht hebben daar rond te hangen)! Misschien is de opzet van de hele boederij wel het product van een landschapsarchitect in dienst van de gemeente en moest Rutger het zo accepteren. Ik weet het niet.

    Ik neem mijn petje af voor mensen die zo bezig zijn, en natuurlijk in een polder kan het efficienter, maar hoe ver kan (en mag) je wegduiken achter de frontlinie, uit naam van de efficiency?

    ''Heb ik een punt of niet?'' vraag je je af. Nee, je hebt wat mij betreft misschien het begin van een punt, maar zeker geen afgerond punt.

    Verder alle waardering dat je een weblog schrijft over de KIGO, echt leuk, maar je krijgt wel reacties.
    Jan Willem

  2. Jan Willem,

    misschien is 'prutsfactor' inderdaad een te zwaar woord. Ik twijfel niet aan de professionaliteit van de ondernemers. En heb ook respect voor hun. Locatie en regelgeving zijn de beperkende factor.
    Vanuit de ogen van een Landbouwer zie ik graag wat grote enigszins rechte percelen. Ik praat hier dan niet over de 'experimenteer-tuin' daar siert het kleinschalige.

    Ik herhaal, het hoeft NIET zo efficiënt als in de polder, dat vind ik ook te.

    en over de reactie ('maar je krijgt wel reacties'): daarvoor is deze applicatie juist gemaakt.
    Rick

Laat een reactie achter