Opgeladen door de lezing van Michael Ableman gisterochtend op de Dag van de Stadslandbouw, gaan we morgen zijn advies opvolgen: kennis delen en verspreiden onder onze medeburgers over de kunst van de (stads)landbouw.
Naast een pleidooi voor duurzame kringlooplandbouw, waar ook de burger en zijn als poep en plas vermomde nutrienten een deel van zijn, zette Ableman gisteren een ambitieuze agenda neer voor het vergroten van het aandeel van de bevolking dat zich bezig houdt met voedselproductie – boeren dus. Niet door te werken in eindeloze kassen maar door een deel van de voedselproductie in eigen hand te nemen in en om huis. Voor hem ligt de waarde in deze thuisproductie deels in aanvulling op het dieet binnen een begrensd budget, deels in het kweken van bewustzijn van en respect voor de kunst en kunde die een boer of kweker met 30 jaar ervaring heeft. Dit kan niet zonder betrokkenheid van boeren en boerenkennis bij deze stedelijke voedselproductie (een statement dat ons uit het hart is gegrepen).
De scheidslijn tussen ‘knuffellandbouw’ en ‘serieuze’ voedselproductie ligt wat Ableman betrekt niet bij de stadsgrens maar in een houding ten opzichte van het vak en het bezit van ervaring en opleiding – of de productielocatie nu in de stad, op de rand of ver daarbuiten ligt. Niets minder dan een herwaardering van het vak boer staat Ableman voor ogen, en hij ziet hier in een rol voor stadslandbouw. Hij pleitte voor opleidingscentra voor landbouw in de stad die als hub dienen voor het sluiten van kringlopen en het opleiden van een nieuwe generatie in het vak dat voedselproductie is. Stadslandbouw is daarbij het oefenveldje van waaruit sommigen door stromen naar het speelveld van de regionale landbouw. Een prachtig vergezicht dat vragen oproept over haalbaarheid: Wie gaat dat betalen? Maar wacht eens… is dit niet precies waarin de stadslandbouwbeweging in gestimuleerd moet worden; in het ontwikkelen van de door hem geschetste kwaliteiten en verdieping van landbouwkundige kennis? Is een plek als Uit Je Eigen Stad niet al een ‘public agricultural training centre’ in ontwikkeling (“zonder een cent subsidie”). Kunnen de schooltuinen niet ook zo heruitgevonden worden? Eetbaar Rotterdam hoopt met ER Groeit ook een rol te spelen in deze kennisontwikkeling. Stadsboeren moet je kweken en morgen gaan we wat zaadjes planten. Kom het morgen zien, beleven en proeven. We verheugen ons er op jullie te zien.
