In deze Bladeren aandacht voor projecten en ontwikkelingen in Rotterdam. De Groene Connectie, een ‘verbinding in theorie en praktijk’ tussen een aantal Rotterdamse (eetbaar)groenprojecten is “helemaal rond”. In de onvolprezen Rotterdam-bijlage van NRC Handelsblad een artikel hierover van Frank van Dijl (NRC Handelsblad, 29.6.2019) met als kop: Maatschappelijk kapitaal in groen. Wanneer gaat de gemeente Rotterdam dat echt inzien ? Meer info over de Groene Connectie vind je hier. Via deze website kun je je ook abonneren op de Nieuwsbrief.
Ook genoemd in dat NRC-artikel werd de Tuin op de Pier, een tuin die momenteel echter vooral zwevende is tussen twee locaties. Toch niet helemaal rond dus, die Groene Connectie ? De oude locatie van deze tuin op de Lloydpier wordt bebouwd. Ook met deze buurttuin liep men dus aan tegen de keiharde logica van de gemeentelijke vastgoedjongens en – meisjes. Zoals ook de Tuin aan de Maas, op de er naast gelegen Müllerpier die al weer een paar jaar terug, min of meer geruisloos verdween. Hoe dan ook: de Tuin op de Pier kreeg een paar honderd meter verderop van hun huidige plek, een stuk grond van 1250 m2 voor de aanleg van een nieuwe tuin toegewezen. Dat viel dus mee? Wie weet…. Er loopt een subsidie-aanvraag bij het Oranje-fonds voor de bouw van een nieuwe kas. Meer info op de website Trouwens: daar is onder meer ook te lezen dat men twee zeecontainers in de aanbieding heeft!
Minstens zo ernstige problemen zijn er op het Rotterdamse Dakpark. “Faillissement voor Dakpark dreigt”, meldde het AD / Rotterdams Dagblad (13.5.2019, zie hier) Eerder meldde ook NRC Handelsblad problemen bij het Dakpark, onder de veelzeggende kop: “Beheer door bewoners kost ook geld” (NRC Handelsblad, Rotterdam-bijlage, 11.5.2019). Inmiddels is directeur Manon Nagelkerken opgestapt.
Beter nieuws is er over Boerderij DakAkker op het Schieblock. Op 1 juni kon men daar met de gemeente een nieuw contract ondertekenen, zo meldde De Havenloods (5 juni 2019).
De Rotterdamse Munt is intussen dan toch echt verhuisd. Op 1 december vorig jaar werd dat, op de nieuwe locatie aan de Rosestraat, gevierd met een Eerste Pioniersfeest. Er komt vast een Tweede !? Op de website onder meer de concertagenda (!) voor de komende zomer.
Muziek – bossanova zelfs! – was er ook te horen op de manifestatie Expeditietuin (30 juni j.l.) op het Kralingse arboretum Trompenburg. Het gaat intussen goed daar met het aldaar onlangs aangeplante voedselbos De Overtuin. “Groen museum aan randje stad” luidde de kop boven een stuk in de door de gemeente verspreide Stadskrant (# 24,12 juni 2019). Voedselbos-pionier Max de Corte meldt daarin onder meer: “Het is de bedoeling dat ik hier zo min mogelijk ga doen. (..) Het bos gaat zichzelf onderhouden”.
Vakmanstad is nog steeds actief op OBS Bloemhof en organiseert een Vakhuis Zomerfestival voor de kinderen van de school en geïnteresseerden. Voor wie het verhaal van Vakmanstad nog niet kent, dat lees je hier.
Feest was er op Wijktuin De Esch: daar werd 23 juni j.l. het 10-jarig bestaan van de tuin gevierd, zo berichtte De Ster van Kralingen (25.6.2019, zie ook hier).
Diezelfde week in de onmisbare Havenloods (26.6.2019) een portret van Rotterdammer van de Week stadsboerin Marlèn Arkesteijn en haar “enorme moestuin boven Schiebroek”. Groenten zonder de planeet te verkloten, stond er boven. Sinds januari van dit jaar beheert ze een zelfoogstmoestuin in samenwerking met en op het terrein van Natuurtalent. Meer weten, zie www.stadsboerinrotterdam.nl.
Hotspot Hutspot had ook goed nieuws. Het project haalde een flink centje op tijdens een crowdfundingsactie, zo berichtte Bob Richters eind juni zijn ondersteuners en andere fans. 340 donateurs brachten ca. € 18.500 bij elkaar. Goed nieuws inderdaad maar waarom heeft zo’n mooi project nog altijd geen structurele gemeentelijke financiering?
Rotterdam in ontwikkeling is een business magazine voor de vastgoedbranche. Geen idee meer hoe ik aan dit nummer over Rotterdam in Ontwikkeling 2019 kwam maar er stond een artikel in over Hofbogen: twee kilometer stadsvernieuwing. De boogruimtes zijn verhuurd, de inrichting van de bovenkant “geven Vestia en Havensteder echter door aan een nieuwe eigenaar”. Men hoopt op “de inrichting van een langgerekt park, met toevoeging van een aantal stijgpunten. Dit zal kunnen rekenen op brede publieke steun”. Tsja… waarom dan toch verkopen, het initiatief uit handen geven, als je weet wat er met dit unieke “gebouw” zou moeten gebeuren?
Rini Biemans en zijn Creatief Beheer heeft intussen zichzelf weer eens opnieuw uitgevonden. Dokter Biemans – jawel, hij studeerde óók af als arts – startte met iets dat hij stadsgeneeskunde noemt. Meer daarover lees je hier.
De Nieuwe Rotterdammert is een huis-aan-huis-blad dat ik geloof ik niet eerder zag. Toch is de krant alweer bezig aan de 3e jaargang. In Editie 4 (juli 2019) een enthousiast stuk over het Luchtpark van GroenGoed op de Hofbogen.
Het oudste Rotterdamse park vierde zijn 250e verjaardag. Dat park is gelegen tussen de Maasboulevard, De Esch en de Nieuwe Maas. De laatste jaren een gratis parkeerplaats voor EUR-medewerkers en – studenten. Zeer geschikt voor guerrilla gardening vinden een aantal bewoners uit de buurt. De grond werd ooit door de gemeente aangekocht – in 1688 om precies te zijn en in 1769 werd er en park aangelegd: de Nieuwe Plantage, later bekend als de Oude Plantage., aldus De Havenloods (26 juni 2019). Wim Pijbes van de Stichting Droom & Daad zou het park graag renoveren. Zodat de bordjes oud en nieuw andermaal verhangen zouden kunnen worden!? Pijbes meldde dit in een artikel over weer een ander park dat recent de krant haalde, Het Park bij de Euromast. Dat park, aangelegd in 1852, 28 ha groot, wordt een paar keer per jaar geteisterd wordt door een festival. Toch moet dat “het mooiste stadspark van Europa worden”. Pijbes is in ieder geval, anders dan de gemeente, tegen de verloedering van dit park als pretpark. En dat is tenminste iets. Afgelopen mei meldde Pijbes al twee jaar over de investering van 5 miljoen met de gemeente in gesprek te zijn (NRC Handelsblad 14.5.2019)
Op de meeste stadslandbouwprojecten blijft het intussen toch wel heel vaak te gaan over verdienmodellen, met name ook in het Europese project Edible Cities Network (EdiCitNet) waarin Rotterdamse stadsboeren en de gemeente proberen de stadslandbouw sterker te maken. Maar de vraag blijft toch vooral, vind ik, waar het publieke geld blijft voor die o-zo-belangrijke projecten. Het publieke belang van een groene, en als het even kan ook eetbare, buitenruimte is overduidelijk. Maar het mag kennelijk niks kosten?
Stadsboer Rutger Henneman is wat minder van de verdienmodellen. Hij zet zich in voor de Rotterdamse Armoede Beweging (RAB), zie https://rabrotterdam.nl/. De RAB heeft onder meer kritiek op het gemeentelijke armoedebeleid, zie bijvoorbeeld dit Vers Beton-artikel. Ook wordt er nagedacht over de invoering van een alternatieve, lokale munt. Meer daarover in een volgende aflevering van dit tijdschrift.
In deze Rotterdam-aflevering van Bladeren tot slot ook nog even terug naar de voorafgaande aflevering waarin ik het onder meer had over “de groene Marx”. Milieu-activist Willem Hoogendijk reageerde en stuurde Bladeren enkele publicaties van zijn hand waarvan ik er gaarne één vermeld: het boekje Om het naakte bestaan. Met Marx uit de krisis? (2009). Meer informatie over Hoogendijk lees je hier.
Reacties en suggesties gaarne naar ceesbronsveld@post.com
