En jawel. Ook de vierde editie van ERGroeit was een succes. Alhoewel : voor het eerst was de opkomst wat minder dan die van het jaar er voor. Dit jaar waren er 80 betalende bezoekers, in 2015 waren dat er nog 120. Ik had zelf het idee dat vooral “de mannen” het af lieten weten !? Organisator Paul de Graaf: “We hadden dit jaar gehoopt op meer bezoekers om het voorgaande topjaar te evenaren of te verbeteren. We denken dat het aan de latere datum in het seizoen ligt. Gecombineerd met het mooie weer was het echt een dag om buiten in je tuin aan de slag te gaan, terwijl ERGroeit betekent dat je de schoolbanken in gaat ter voorbereiding van het nieuwe seizoen.”
Het programma bleek ten opzichte van voorgaande jaren wat aangepast. Omdat er gekozen werd voor drie sets van workshops in plaats van twee, sneuvelde de stemmen-met-je-voeten-introductie van voorgaande jaren – die ik altijd even leuk als informatief vond. Waren er dit jaar niet nog meer mensen van buiten Rotterdam? En meer ‘belangstellenden’ dan ‘actieve stadslandbouwers’ ? We weten het niet…
Er was dit jaar dus wel uit meer workshops te kiezen dan voorheen. Er waren ook maar liefst 16 nieuwe workshops. Helaas sneuvelde er daarom ook een aantal workshops, zoals bijvoorbeeld de geweldige bijenworkshop van Bij Bouna. Er debuteerde wel een andere bijenhouder maar die heb ik dan weer gemist.
Mijn eerste workshop op deze editie was ook een nieuwe: die van Esmeralda van Tuinen over Gebiedsgerichte Samenwerking. Zij vertelde het verhaal van de Delftse Proeftuin. Het ging in haar workshop vooral over de mogelijkheden om samen te werken met allerlei partijen – de gemeente, woningcorporaties en vele anderen – waarbij zij vooral paralellen met de permacultuur onderstreepte. Interessant uiteraard.
Sanne van Asperen gaf een workshop over Moestuinieren op stadsbalkons – iets waarop ook ik als moestuinier ben aangewezen. Er blijkt daar veel mogelijk, veel meer dan ik gedacht had! Wat dat betreft schetste Sanne een heus balkoniaans utopia. Maar down to earth gaat het ook over het jaar er op, Sanne onderstreepte dan ook het belang van compost om je plantjes enigszins aan de praat de houden. Wat die potgrond in de winkel betreft, enfin, daar is een heel verhaal over te vertellen zoals een aflevering van de Keuringsdienst van Waarde een tijdje terug leerde. Het beste is het natuurlijk als er compost uit de buurt beschikbaar is. Welaan: over dat buurtcomposteren verzorgde Caroline de Vlaam een prima workshop, zo vernam ik uit betrouwbare bron.
Intussen vraag ik mij af: hoe kom ik, 4 hoog (!!) , van een miereninvasie af ? Geen courgette wellicht – want vooral daarop komen de dames / heren (ik heb het vooralsnog niet kunnen bepalen) af, zo lijkt het…
Nieuw dit jaar was de bijdrage van de Youth Food Movement. De door hen verzorgde lunch was geheel gemaakt van voedsel dat anders om verschillende redenen zou zijn weggegooid. De hartige stew met brood werd door de meeste bezoekers gewaardeerd. Minder spectaculair dan de eerdere lunches van Cateringa en Kompanen maar nu wel gemaakt met een even sympathiek als urgent thema (waarover binnenkort meer). Een vrolijke marktkraam met nog meer potentieel weggegooid voedsel zette de boodschap kracht bij, en: het was onbeleefd om te weinig mee te nemen. Damn Food Waste, inderdaad.
Uiteraard waren er meeëters die het wat minder vonden. Welaan: het Stadslandbouwtijdschrift heeft vooralsnog geen culinaire rubriek. Wat mij betreft komt die er spoedig!
Foto: Ans Stolk